به عنوان یک ورزش انفرادی، تمام فشارها برای بُرد یا باخت صرفا بر روی شانه های فرزند شما است. بعضی از بچه ها  زیاد تحت تاثیر این موضوع قرار نمی گیرند، اما بیشتر بچه ها تحت فشار روحی قرار می گیرند.

اما این موضوع، جز مزایای ورزش است. وقتی که فرزندان شما تحت فشار، برنده می شوند، یاد می گیرند که چگونه در شرایط سخت،  می توانند موفق شوند و این باعث می شود که شخصیتی سخت و دارای اعتماد به نفس پیدا کنند ولی این امر باعث نمی شود که شما به عنوان یک والد بی اثر باشید. در اینجا چند نکته ذکر می شود که به شما کمک می کند که بهترین والدین برای فرزندان کشتی گیر خود باشید:

درس  از باخت

اگر کودک شما در کشتی، مبتدی است، احتمالا در مسابقات اولیه بیشتر از اینکه ببرد، می بازد. از آنجا که کشتی یک ورزش انفرادی است، برای فرزند شما ممکن است  تحمل شکست سخت تر از کسی باشد که  عضو یک تیم ورزشی مانند فوتبال است. در این حالت شما می توانید کمک به یادآوری این نکته کنید که شکست، بخشی از فرآیند یادگیری است. به جای تمرکز روی چیزی که خارج از کنترل آنهاست (باختن در گذشته اتفاق افتاده)، به آنها کمک  کنید تا بر آینده تمرکز کنند و کمک کنید تا متوجه شوند که از این باخت چه چیزی می توانند یاد بگیرند. ممکن است فرزند شما نیاز به زمانی داشته باشد که تنها باشد و با خود خلوت کند. و این خوب است گاهی اوقات آنها باید احساسات خود را به تنهایی مورد بررسی قرار دهند. اما پس از چند دقیقه، زمان آن است که این انرژی دوباره فعال شود تا مهارتهای مورد نیاز برای برنده شدن در مسابقات آتی را بهبود بخشد.

 درس از بُرد

اعتماد به نفس یک احساس عالی است. به عنوان یک پدر و مادر، شما باید موفقیت ها را جشن بگیرید و عملکرد عالی فرزندتان را تشخیص دهید و فراموش نکنید. اما همچنین مهم است بدانید که این آخر خط نیست و همواره به دنبال راههایی برای بهبود باشید.

تمرکز بر عملکرد نه نتیجه

کشتی یک فرایند است و دارای هدف بلند مدت می باشد و عشقی را نسبت به ورزش ایجاد می کند. در مورد برنده شدن و باختن فرد بیش از اندازه تمرکز نکنید. ورزشکار بایستی روی نحوه عملکرد خود، نقاط قوتی که از آنها امتیاز می گیرد و تلاش ۱۰۰٪ تمرکز کنند. وقتی این کار را می کند، برنده می شود، اما اگر روی نتیجه (برد و باخت) تمرکز کند، احتمالا عملکرد خوبی نخواهد داشت.

تمرکز بر نکات مثبت

من نمی گویم که والدین باید از بچه های خود بدون دلیل تعریف کنند یا برای آنها جوایزی بگیرند. برای افزایش سزسختی ذهنی، یک فرایند دیگری وجود دارد تا به موفقیت منجر شود. من می گویم که تمرکز دائم بر روی نکات منفی و اشتباهات می تواند مانع از پیشرفت آنها شود. آنها زمانی که می بازند یا اشتباه می کنند، به اندازه کافی ناراحت هستند. شکست و اشتباه بخشی از یادگیری است و مهم است که در مورد آنها بیش از حد انتقاد نکنیم. ما می خواهیم آنها فرصت جبران داشته باشند و از اشتباه نترسند. هدف این است که بر حریف خود مسلط باشند، نه اینکه یک کشتی گیر ترسو (ترس از شکست) باشند. تشویق باید به خاطر داشتن شانس مجدد جهت جبران، و اجرای یک جنگ بزرگ و سخت انجام شود؛ چه ببرند و چه ببازند. این کار باعث ایجاد اعتماد به نفس در آنها می شود.

 اجازه دهید مربی مربی باشد

به دلایلی بچه ها از ۸ سالگی، فکر می کنند که پدر و مادرشان چیزی نمی دانند. یک مربی می تواند همان چیزی که شما می گویید را بگوید و کشتی گیر آن گفته را با آغوش باز می پذیرد. در حالی که این موضوع  می تواند به عنوان یک پدر و مادر برای شما نا امید کننده باشد، اما شما می توانید نقش والدین حمایت کننده را بر عهده بگیرید.

فرزندان کشتی گیر خود را با دیگران مقایسه نکنید

هنگامی که می گویید «ببین، چطور محمد این فن را انجام می دهد» فرزند شما اینطور می شنود: «محمد بهتره و تو نمی توانی او را شکست بدی». کاری که شما می توانید انجام دهید اینست که به کشتی گیر خود را کمک کنید تا احساس کنید که آنها با هر کسی می توانند مبارزه خوبی داشته باشند. کمک کنید نقاط قوت و ضعف رقبای خود را تحلیل کنند و بر اساس این دانسته ها با او کشتی بگیرند.

سوخت عملکرد

 شما می توانید با ارائه گزینه های سالم، نقش حیاتی ایفا کنید. کشتی، ورزشی است که در زمان تمرین و مسابقه و ریکاوری به تغذیه خوب نیاز دارد. به موارد زیر دقت کنید:

• قبل از تمرین یا مسابقات از مواد قندی استفاده نکنید: یکی از بدترین چیزهایی که من به عنوان یک مربی دیده ام، بچه ای است که زمان قبل از مسابقات با یک کیسه شکلات وارد سالن می شود. این نوع تغذیه فاجعه است. آنها نه تنها به علت وجود شکر، افت می کنند، بلکه از لحاظ ذهنی نیز تخلیه خواهند شد.
• انتخاب های سالم در خانه: اگر فست فود وجود نداشته باشد، انتخابی در کار نیست.
•  آب، آب و باز هم آب: کم آبی در بدن، یکی از منابع خستگی جسمی و ذهنی است. اطمینان حاصل کنید که یک بطری آب به مسابقات می برید و همیشه مطمئن شوید که فرزندتان در حال نوشیدن آن می باشد.
•  چه چیزی باید بخورید: برای مسابقات، میوه هایی مانند سیب، پرتقال، انگور و سبزیجاتی مانند هویج و همچنین کلوچه های سبوس دار را بسته بندی کنید. این میوه ها درست پس از بازی به سرعت جایگزین گلوکز از دست رفته می شوند. همه غذاها باید حداقل حدود یک ساعت قبل از مسابقه خورده شوند. آنها نباید سنگین باشند، زیرا می تواند باعث کاهش میزان هضم غذا شود.
•  انگیزش بچه ها باید از درون آنها باشد، نه از شما: اگر کشتی گیر شما در حین مسابقه، به شما نگاه می کند، یک مشکلی وجود دارد. آنها نباید کشتی بگیرند که از شما تایید بگیرند و یا به دلیل ترس از شما این کار را بکنند. این بدان معنا نیست که آنها نیازی به فشار شما ندارند. به خصوص بچه های کم سن و سال تر از والدینشان راهنمایی می گیرند و یا باید به آنها گفته  شود که به جای فیلم نگاه کردن و بازیهای توی گوشی، به تمرین کشتی بپردازند. اما انگیزه آنها برای برنده شدن باید به معنای دستیابی به موفقیت باشد نه به دلیل ترس از باختن. اگر آنها در مورد آنچه شما در مورد آنها در هنگام کشتی فکر می کنید، نگران باشند، نمی توانند در مورد مسابقه تمرکز کنند.
•  راه هایی برای به چالش کشیدن آنها: همانطور که فرزندان شما در حال پیشرفت هستند، یکی از راه های اصلی که می توانید از آنها حمایت کنید، شرکت در تمرینات و مسابقات سخت تر است که آنها را بهتر می کند. این چالش ها  می تواند شرکت در مسابقات و تورنمتهای مختلف، مسابقات لیگ، واجد شرایط بودن برای ورود به تیم ملی، پیدا کردن یک اردوی بزرگ و یا آموزش خصوصی باشد.
•  باور اینکه او می تواند بهترین باشد: قهرمانان المپیک هنگامی که بچه هستند شروع به هدفگزینی و تصویرسازی در مورد این اهداف می کنند. کسی که قصد بزرگی دارد، نیاز به افرادی در اطراف خود دارد که از او حمایت کند و به آنها اعتقاد داشته باشند.
• لذت بردن از کشتی: کشتی گیران نیاز به عشقی برای ورزش و لذت بردن از تجارب ساعتهای متمادی تمرین برای رسیدن به موفقیت و حفظ آن دارند. از کشتی لذت ببرید و آن را به صورت تجربه مفرحی دربیاورید.

تهیه و تنظیم:  دکتر افسانه صنعت کاران

کمیته روانشناسی هیات پزشکی ورزشی استان البرز